BACK

Weekly Residuum 342 - juni 2007 E
© foto en tekst Koen Nieuwendijk




Voor de dominostenen maakt het niet uit, maar ik heb toch de sterke indruk dat de huisvlieg, zoals we die vroeger gewend waren, vrijwel is uitgestorven. Een huisvlieg was niet klein en niet groot, beduidend minder stevig dan een even grote ondermaatse bromvlieg, die duidelijk zwaarder is gebouwd, en had in het verlengde van zijn zwarte monochrome voorkomen een bleek lijf met dito inhoud, die na het pletten nauwelijks vlekken maakte. Hedendaagse vliegen zijn bijna altijd rood van binnen, zoals blijkt als je ze doodslaat. Van wie ze dat bloed hebben is onduidelijk, maar het is er. Het zij zo, maar waar is de gewone huisvlieg? De biotoop van de huisvlieg, dat is toch onze huiskamer, al is met het modern design de centrale lampekap, waar de vliegen zo graag op poepten, grotendeels verdwenen. Mee met de huismus dan, of juist al op vóór het vertrek van de huismus? Dat zou nog te begrijpen zijn: veel mussen eten te veel vliegen, mussen weg, vliegen herstellen zich niet, mensen blij. Hoewel, bij een ruimtelijk gerelateerd overlevingsalgoritme van pakweg een vlieg per kubieke meter maakt het soort niet uit, het luchtruim moet gevuld worden. Maar, zoals gewoonlijk, het liefst met wat er altijd al was, dus waar is de huisvlieg gebleven?









BACK