BACK
Section Artists of the Gallery

* Johan Abeling *



English translation     


Duetten met Landschap en Licht

Als ik moet beschrijven wat Johan Abeling bezielt, verzink ik onherroepelijk in gepeins. Zijn schilderijen zijn als duetten. Neem het huis op "Ben zo terug". Dat huis figureert op meerdere schilderijen, al sinds jaren. Dat huis fascineert Johan Abeling, dat huis heeft een persoonlijkheid, dat huis heeft een relatie met Abeling.

Maar zegt Abeling, ik moet het dwingen naar de sfeer die ik in mijn hoofd heb, die ik wil schilderen. Het maakt veel uit van welke kant het licht komt. En kijk, hier komt een ander duet om de hoek kijken. Het is als in de beste stillevens, waar het allang niet meer gaat om de virtuositeit waarmee voorwerpen zijn vereeuwigd, maar om de gelegenheid die zij geven -kijk, ook een soort relatie- het licht te manipuleren, op de oppervlakken van de voorwerpen, in hun schaduw, in de ruimte die resteert. Of het huis dat accepteert is de vraag.

In elk landschap waart licht rond. Hoe leger het landschap, hoe moeilijker het is te treffen. Soms is het huis als een drempel, als een rustpunt, waar het licht even draalt, bezinkt, tot rust komt, totdat de elementen bepalen dat het weer anders moet worden. Die macht neemt Abeling van de elementen over. Het huis krijgt het licht dat hij oproept, doseert naar zijn stemming. Het huis is in zeker opzicht zijn speelbal. Anders dan in het stramien van de dagelijkse natuur, waarin de richting van het licht tot nader order vastligt, kan Abeling kiezen.

Koen Nieuwendijk.


BACK