BACK

Weekly Residuum 296 - juni 2006 B
© foto en tekst Koen Nieuwendijk




Hoe begaan ik ook ben met de reinigende wave die door het onderwijs waart, met de poep- en piescultuur mag niemand zich bemoeien. Voor wie zich afvraagt hoe Nederland daar aan komt, luister en gruwel. Anders dan in omringende landen zijn de toiletten in de Nederlandse treinen aangesloten op de open lucht. U kunt zelfs eigenhandig een klepje bedienen, waardoor u na gedane zaken zicht krijgt op de voortrazende rails, tenzij de trein stilstaat natuurlijk. Het gevolg is dat iedere zichzelf respecterende intercity door het landschap snelt met een tot damp verstoven wolk van uitwerpselen achter zich aan. De besmettelijkheid daarvan kunt u uitrekenen, want hoe lang de gemiddelde bacterie overleeft in de open lucht is bekend. Die treinen doorkruisen woonwijken, denderen langs scholen, kantoren en fabrieken, en langs elkaar natuurlijk, dus ja, ergens moet je dat in een nationale cultuur merken.

Nu leidden deze depots op de stations tot doorglijdende treinen, want u snapt natuurlijk dat een Nederlander het niet niet doet omdat op bordjes staat dat dat niet mag als de trein op een station staat, dus ik zou zo zeggen, eigen schuld, dikke bult, voor de NS dan. Maar dat bracht me wel op het idee om, zo lang de rioolbuizen van de Nederlandse Treinen nog rechtstreeks met de buitenlucht zijn verbonden, in elke rit zo om het half uur een depotpauze in te lassen, waartoe op alle railverbindingen langer dan 30 km, halverwege een zijspoor moet worden gerealiseerd, waar het treinstel even kan stoppen boven door de landmacht gegraven latrinegeulen. En dat het tevens niet is toegestaan om gedurende de reis met een op de rug gesjorde porseleinen pot te leuren, al moeten we het belang van deze onderhandelingsmarge vooral niet onderschatten in onze poging aan de Europese wetten een passage toe te voegen die de lokale variatie van uit de hand gelopen menselijkheid van Rita Verdonk een beetje compenseert.

Maar nu de Nederlandse Spoorwegen weer. Die hebben de eenvoudigste oplossing gevonden: in treinen die niet van Maastricht naar Groningen rijden komen gewoon geen toiletten, want, zo is gebleken, slechts één procent van de reizigers maakt er gebruik van. Ik zou de zaak graag omdraaien. Ik stel aan het wetgevend lichaam van de Europese Unie voor om de lidstaten voor te schrijven één openbaar toilet per vierkante kilometer te installeren, waarbij voor dunbevolkte gebieden teruggegrepen kan worden op mobiele oplossingen, hetgeen er op neerkomt dat u, al wandelend in het Groene Hart van Nederland, de hogesnelheidstrein mag aanhouden als u hoge nood hebt.

(Bron: Het Parool van 8 mei 2006, pag 4 - Poep op de rails)



BACK